арызды алу жне беру туралы дептерді станбау рдыма алып барады. Оны кейде араздасан достар, ренжіскен туыстар, жанжалдасан кршілер, айайласан ріптестерді мысалынан-а байауа болады. Тіпті бір-біріні бетін крмеуге бел байлап, ат йрыын кесіскен жандар аншама?! Екі жаа атысты депті білмеушілік осындай салдара алып барады. Кей кездері жадайы барларды зі кедейлерді менсінбей арыз бергісі келмейді. Сраан адамды «сорлы, кнін кре алмай жр» деп кемсітеді. арыз бергенді «ашасын шашып, елге жем болып жр» деп сектейді. Кілі жібіп беріп жатандар болса, бердім деп жырлайды, міндетсінеді. Мны барлыы арапайым дептерді білмеуден туындаса керек.
